σιχουνιάρης

-α, -ικο, Ν

επιρρεπής στο συνάχι, αυτός που εύκολα συναχώνεται.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σιχούνι + κατάλ. -ιάρης (πρβλ. ψωρ-ιάρης)].